آن روز که موسوی در برابر رأی ملت ایستاد و متوهمانه اعلام کرد که تسلیم این صحنه آرایی نخواهد شد !شاید گمان نمی کرد که جریان ها و گروه های سیاسی بازی خورده اش، اینچنین توسط مردم از صحنه سیاسی کشور کنار گذاشته شوند.
این جریان بعد از آنکه در حماسه 9 دی و 22 بهمن سال 88، سیلی محکمی از ملت خورد و از صحنه حقیقی جامعه به فضای مجازی و سایت ها و وبلاگ های ضدانقلاب پناه برد، گمان داشت که 12 اسفند 90 فرصتی است که خواهد توانست وزن سیاسی خود را به رخ نظام اسلامی کشانده و آن را دستمایه خودشیرینی برای اربابان جدیدش در آن سوی مرزها قرار دهد.
این جریان با الگوهای مختلفی وارد بازی انتخابات نهم مجلس شد. ابتدا در حالی که فتنه گران گمان داشتند از وزن و اعتبار قابل ملاحظه ای برخوردارند و نظام نیز مجبور است برای گرم کردن بازار انتخابات به این جریان باج دهد، تلاش تردند تا با تأکید بر سناریوی «مشارکت مشروط» و با نگاهی سهم خواهانه، آزادی اصحاب و سران فتنه و تأیید صلاحیت نامزدهای افراطی خود را شرط ورود به انتخابات اعلام کنند، اما خیلی زود مشخص شد که این زیاده خواهی متوهمانه، بی پشتوانه بوده و موضع قاطع و انقلابی نظام و عدم تسلیم در برابر زیاده خواهی فتنه گران، آن را به تغییر سناریو واداشت.
در این مرحله بود که سناریوی «تحریم منفعل» و عدم شرکت در انتخابات در دستور کار فتنه گران قرار گرفت و تلاش کردند تا در اولین گام نگذارند فعالان سیاسی در انتخابات ثبت نام کرده و داوطلب نامزدی مجلس نهم شوند. استقبال باشکوه فعالان سیاسی و نخبگان فرهنگی از انتخابات و افزایش داوطلبان دارای مدرک کارشناسی ارشد و دکترا و تأیید صلاحیت اغلب این افراد توسط شورای نگهبان و رقابتی شدن صحنه انتخابات، به اینجا منجر شد که فتنه گران خود اعتراف به شکست کرده و با عصبانیت این بار سناریوی «تحریم فعال» را کلید زنند.
در سناریوی «تحریم فعال»، تحریم گران تنها به خانه نشینی روی نیاورده، بلکه تلاش می کنند تا با استفاده از راهکارهای نافرمانی مدنی و با آشوب آفرینی و فتنه گری، فضا را برای حضور حداکثری مردم، آلوده و ناامن ساخته و از این طریق ملت را به عدم حضور در پای صندوق های رأی وادار تنند. برای این هدف بود که روز 25 بهمن را به عنوان روز ایجاد مجدد بلوا و آشوب در کشور انتخاب کرده و با تمام توان برای آن تبلیغ کردند، اما افتضاح حاصله آنقدر ناامیدکننده بود که اصحاب فتنه به جان هم افتاده و یکدیگر را متهم به بی تدبیری و بی لیاقتی کردند.
شکست در 25 بهمن کافی بود که فتنه گران از هرگونه آشوب افکنی و ناامن سازی انتخابات در روز 12 اسفند مأیوس شوند و حال که همه سناریوها به شکست انجامیده و از طرفی پل های پشت سر نیز تخریب شده و راه بازگشتی وجود ندارد، سردرگمی و ترس سایه سنگین خود را بر اردوگاه فتنه گران گسترانده است.
در حالی که حتی اخباری مبنی بر حضور برخی چهره های بازی خورده چون سیدمحمدخاتمی در پای صندوق های رأی به گوش می رسد، گروه ضدانقلابی «شورای هماهنگی راه سبز امید» با صدور بیانیه ای برای آخرین بار عاجزانه از ملت ایران خواسته است تا «در روز پنج شنبه 11 اسفند، بیرون از خانه با حضور گسترده و پر شور در اماتن عمومی(مراتز خرید، میادین، پارت ها و...) به ویژه در فاصله 4 تا 6 بعد از ظهر، برای آگاهی دادن به دوستان در مورد انتخابات نمایشی[!] و در روز 12 اسفند به نشانه همبستگی با رهبران زندانی جنبش سبز، یت روز را همراه خانواده در حبس خانگی بمانند و این بار اعتراض خود را اینگونه به نمایش بگذارند!»
با این تصمیم، میلیون ها نفری که روز 25 بهمن! به دعوت این شورا به خیابان های پایتخت آمدند!! می خواهند در خانه خود را حبس کنند! و به پای صندوق ها نیایند!؟
این آخرین سناریویی است که بعد از یک سال جهد و کوشش از اتاق فکر فتنه سبز! خارج شده است! ارائه همین ایده فکاهی به خوبی کافی است تا سطح بلاهت و حماقت این افراد مشخص شود. این آخرین اقدام باقی مانده در حالی صورت می گیرد که حتی «مسعود بهنود» ضدانقلاب نیز از مشارکت 60 درصدی مردم در انتخابات سخن گفته و حضور ده ها میلیونی ملت در روز 22 بهمن نیز میزان تأثیرگذاری چنین نظرات ابلهانه ای را آشکار ساخته است.
با آغاز تبلیغات انتخاباتی، فضای سراسر کشور انتخاباتی شده و ملت با تمام توان آماده می شود که از میان نامزدهای مختلف با گرایش های متنوع از اصلاح طلب گرفته تا اصولگرا، نمایندگان اصلح مورد نظر خود را راهی «خانه ملت» تنند. فارغ از آنکه چه کسی با کدام گرایش و متعلق به کدام جبهه انتخاباتی وارد مجلس نهم شود، آنچه مهم است آن است که حضور باشکوه ملت در پای صندوق های رأی، فتنه گران را از حیز انتفاع خارج خواهد کرد.
